Hermitage

Na aankomst eerst maar eens poolshoogte genomen waar ons hotel was. we werden vanaf de boot met een busje naar het centrum gereden volgens een vaste route. Maar volgens ons had de chauffeur geen flauw benul wat de bedoeling was. iemand plakte een magnetische strip op zijn busje met de titel St. Petersline en gaf hem een kaartje en red je maar. Gelukkig dat Harm een ijzeren geheugen heeft en bij de lokatie waar wij eruit moesten heeft hij gezeurd dat het busje stopte. Het was in feite het eindpunt, maar geen van de mensen die ook bij ons op de boot zaten waren onderweg uitgestapt. Tja en dan sta je daar met onleesbare straatnaamborden. Goed maar eerst eens teruggelopen naar de straat Nesky prospect, Harm gaf de richting aan waarin wij moesten lopen en uiteindelijk vond ik de lokatie op de kaart waar we stonden en op die manier hebben we zonder veel te dwalen het hotel gevonden.
Daarna in een prachtige gelegenheid koffiegedronken (dus niet te betalen, maar wel luxe en Harm een heel lekker taartje) en vervolgens naar de Hermitage.
Te groot en te mooi en teveel. e wilden de kroonjuwelen zien, maar die hebben we nog steeds niet gezien, maar wel de Rembrandts, d twee schilderijen van Michel Angelo.

Daarna gaven onze voeten het op n zijn we naar het hotel gegaan om te rusten. later zijn Edward en ik nog naar een prachtige kerk geweest met vreselijk mooie mozaiek iconen. te mooi om te beschrijven.